بزرگنمايي:

پیام فارس - ایسنا/فارس دوسِت دارم؛ که در روزهای اخیر فضای بعضی بیلبوردهای شیراز را با عمیق‌ترین احساسات شهروندان شهر راز پیوند داده، حامل پیام‌های بسیاری است و هر مخاطبی را به لبخند و صمیمیت و عشق ورزیدن برای داشتن جامعه‌ای بهتر و پویاتر تشویق می‌کند.

محمدجواد بزرگر، یکی از مخاطبان ایسنا، در یادداشتی به شعار این روزهای بسیاری از بیلبوردهای شیراز پرداخته و ضمن ارائه تحلیل از اثرگذاری چنین حرکتی در یک شهر فرهنگی؛ ابعاد مختلف چنین اقداماتی را از نگاه یک شهروند بیان کرده است.
او در یاداشت خود نوشته است؛
" بیلبوردهایی با مضمون «دوسِت دارم» این روزها در بسیاری از مناطق شیراز توجه رهگذاران را به خود جلب کرده است. این بیلبوردها در کنار طراحی ساده‌ای که دارد به سرعت توجه مخاطب را به خود جذب می‌کند و با تکیه بر فضا، احساس و ذائقه مردم شیراز، پیامی واضح را به مخاطبان خود انتقال می‌دهد. پیامی که هم خوب ذهن را کنجکاو کرده و هم خوب حرفش را می‌زند و البته به مخاطب هم احترام می‌گذارد.
تصویرهایی از این بیلبوردها جای هر کلام و پیامی را گرفته و ناخواسته کمپینی را راه انداخته است، کمپینی که مردم، از هر صنف و سنخی، با آن همراه شده‌اند و علیرغم تمام مشکلات و گرفتاری‌ها یا سرگرمی‌های روزمره‌شان، با نگاه و کلام، این واژه را به آنهایی که همراهیشان کرده‌اند و در کنارشان هستند، بیان و القا می‌کنند.
واکاوی نظرات فعالان فضای مجازی نسبت به این جمله کوتاه و سرشار از مفاهیم زیبای انسانی، نشان می‌دهد که اکثر افراد با دیدن بیلبوردهای حاوی جمله «دوسِت دارم» ناخودآگاه نسبت به همراهانی که در خودرو شخصی کنارشان نشسته‌اند یا دوستان و همراهانی که شانه به شانه‌شان پیاده‌روها را طی می‌کنند؛ واکنش نشان داده، ساده و صمیمی احساسشان را بیان کرده و می‌گویند: دوسِت دارم.
نکته خیلی مهمی که در پس کامنت‌های منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی شیراز پیرامون این شعار، آن است که هر فرد احساس خود را از دوست داشتن بیان می‌کند؛ اینکه این کمپین فارغ از هر مبحثی به ایده‌ای که حال مردم شهر را خوب کرده است، نسبت داده می‌شود.
بیلبوردهای حاوی جمله دوست دارم، شاید مهمترین حرکت شهردار و شهرداری شیراز در مسیر داشتن شهری انسان محور باشد؛ شهری که کمپین‌هایش ریشه در عمق باور مردم شهر داشته و علائق و رازهای آنان را بیان می‌کند. القای این حس که چقدر جای چنین تبلیغات و حرکت‌هایی در شهرهایمان خالیست.
ناگفته نماند در همان نگاه اول مشخص بود که این کمپین دیده شده یا حداقل وارد فضای مجازی و صحبت‌های مردم می‌شود، چون تیم تبلیغاتی ظرفیت رسانه را به خوبی شناخته، حراف نیست و پرگویی نمی‌کند و با درگیر کردن احساس مخاطبان آنها را با هر سن و سال و شرایطی مجبور به واکنشی می‌کند.
بیلبوردهای شیراز هر چند وقت یک بار تبلیغاتی به خود می‌بیند که مستعد حرف زدن و نقد کردن هم برای متخصصین این حوزه و هم برای مردم عادی است. یعنی مایه‌ای دارد که همه را سر ذوق می‌آورد تا پیرامون آن حرف بزند و ابراز عقیده کند.
بسیاری بر این عقیده هستند که شهر مستعد اکران چنین بیلبوردهایی است و باید منتظر کمپین‌های خوب و نشاط آور و شادی فزای دیگری در آینده بود.
انتهای پیام