بزرگنمايي:

پیام فارس - زهرا صادقی دختر رزمی‌کار اسلامشهری گفت: ورزش‌های رزمی دختران را خشن نمی‌کند، بلکه با اخلاق‌تر و مهربان‌تر می‌شوند.
با زهرا صادقی بیشتر آشنا شوید
دختر رزمی‌کار اسلامشهری که در فستیوال جهانی هنر‌های رزمی باکو مدال طلا را به گردن آویخت، با انگیزه‌ای بالا خود را برای مسابقات قهرمانی آسیا و مسابقات جهانی تونس آماده می‌کند. «زهرا صادقی» رزمی‌کار اسلامشهری فقط 20 سال دارد.
او با انگیزه وصف‌نشدنی هر روز در جست‌و‌جوی بهترین مدال‌های مسابقات کشوری، آسیایی و جهانی است. دختر همه فن حریف دنیای رزمی از همان کودکی سراغ ورزش‌های رزمی تکواندو، کاراته، ووشو، کونگ‌فو، ساوانه و.. رفت، اما با همه این‌ها کیک‌بوکسینگ برای زهرا عشق است و هیجان خاصی دارد. با علاقه و تمریناتی که در خانواده صادقی که برادرش بوکسور، خواهرش ژیمناستیک‌کار، پدرش کشتی‌گیر و مادر که حامی و مشوق فرزندان است. عجیب نیست که زهرا رزمی‌کار حرفه‌ای شود. زهرا صادقی در گفتگو با خبرورزشی درباره طلای فستیوال جهانی باکو، نحوه آشنایی با رشته‌های مختلف رزمی، سختی‌ها، مصدومیت‌ها و آرزوهایش حرف زد.
*خودتان را معرفی کنید؟
متولد سال 1376 هستم، ساکن محله نعمت‌آباد اسلامشهر، فرزند دوم خانواده، دانشجوی رشته تربیت بدنی، برادرم کیک‌بوکسینگ کار می‌کند و مدال‌های رنگارنگی دارد. خواهرم ژیمناستیک‌کار است، پدرم کشتی‌گیر و مادرم حامی و مشوق اصلی ما.
* ورزش را از چند سالگی شروع کردی؟
5 ساله بودم که همراه برادرم کونگ‌فو را شروع کردم. اولین مشت را در مبارزه با او خوردم و برای دستیابی به جایگاه امروزی سختی‌های زیادی را پشت‌سر گذاشتم. بعد از یک دوره کوتاه در کونگ‌فو، باقی مسیر ورزشی را با فعالیت در تکواندو، کاراته، ووشو، کیک‌بوکسینگ، ساواته بوکس فرانسوی ادامه دادم، اما چون این رشته‌ها هیجانات و انتظارات من را برآورده نمی‌کرد خیلی زود خسته می‌شدم. تا اینکه کیک‌بوکسینگ را دیدم و به آن علاقه‌مند شدم.
* تا به حال چه افتخاراتی کسب کرده اید؟
مدال‌های متعددی در مسابقات مختلف رزمی به دست آورده‌ام، اما مهمترین آن مدال طلای فستیوال جهانی کیک‌بوکسینگ باکو بود که دی امسال به دست آوردم.
* ترسی از مصدومیت‌ها نداری؟
ورزش‌های رزمی مبارزه تن به تن است، همواره با مصدومیت و آسیب‌دیدگی همراه است، اما من عاشق کیک‌بوکسینگ هستم، به همین خاطر ریسک مصدومیت‌ها را قبول کردم، چون 15سال است به این ظاهر عادت دارم و از مشت خوردن و کبودی پای چشم نگران نیستم.
* وضعیت کیک‌بوکسینگ ایران چطور ارزیابی می‌کنید؟
یک رشته پرطرفدار و پرهیجان است و تقریباً خیلی از نوجوانان و جوانان جذب این ورزش می‌شوند. با تجربه‌ای که از حضور در مسابقات خارجی دارم به یقین می‌گویم که علاقه‌مندان به این رشته ورزشی در ایران دست کمی از خارجی‌ها ندارند و فقط آن‌ها امکانات و تجربه‌های‌شان از ما بیشتر است.
*خانواده با ورزش رزمی شما مخالفتی ندارند؟
پدرم دوران جوانی کشتی‌گیر بودن و مرا تشویق به ورزش کرد و مادرم همیشه حامی من بود و مرا تشویق کرد تا بتوانم این مسیر سخت را طی کنم و اگر حمایت و تشویق‌های آن‌ها نبود نمی‌توانستم به این موفقیت‌ها دست پیدا کنم، به خصوص پدر و مادرم که از همان ابتدا طوری رفتار کردند که مستقل باشم و تصمیمات زندگی‌ام را خودم بگیرم.
* بعضی‌ها معتقدند که ورزش‌های رزمی روحیات دختران را خشن می‌کند، نظر شما در این‌باره چیست؟
به اعتقاد من ورزش‌های رزمی دختران را خشن نمی‌کند، بلکه با اخلاق‌تر و مهربان‌تر می‌کند.
* چه برنامه‌ای برای آینده ورزشی‌ات داری؟
قرار بود اسفند به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام شویم که این مسابقات تا اردیبهشت به تعویق افتاد. به فاصله یک ماه بعد مسابقات جهانی تونس را پیش‌رو داریم که اگر به تعویق نیفتد خرداد به تونس می‌رویم، البته احتمال دارد برای آمادگی بیشتر برای حضور قدرتمند در این دو مسابقه قبل از نوروز یک اردوی تدارکاتی برون‌مرزی داشته باشیم.
* هزینه‌های اعزام به مسابقات را فدراسیون می‌پردازد یا خودتان پرداخت می‌کنید؟
فدراسیون ورزش‌های رزمی هیچ هزینه‌ای نمی‌پردازد و همه هزینه‌ها برعهده خود فایترهاست. اگر کمک اسپانسر‌ها و یا پدر و مادرم نبود ادامه مسیر برایم مشکل بود. تاکنون به هر مسابقه‌ای اعزام شده‌ام خانواده‌ام هزینه‌ها را تأمین کرده است، حتی برای مسابقات اخیر مادرم طلاهایش را فروخت تا مخارج سفرم را بپردازد.
* به فوتبال علاقه داری؟
بله، خیلی علاقه دارم. متأسفانه به خاطر اردو‌ها فرصت پیدا نکردم بازی‌های تیم ملی را در جام ملت‌ها را به طور کامل ببینم و فقط بازی ایران و ژاپن را تماشا کردم. در نیمه اول بازیکنان ما شروع خوبی داشتند، اما در نیمه دوم حالت دفاعی گرفتند و همین اشتباه باعث شد تا سه گل بخورند. البته جدای از نتیجه 3- صفر، بازیکنان ما بازی خوبی داشتند.
* زیرنظر چه مربیانی تا به حال کار کرده اید؟
مربیانی همچون استاد هرمزی، سعیده فردصانعی و مینا کرمی فعالیت می‌کنیم و هر از گاهی به کمال‌شهر کرج می‌روم و آنجا تمرین می‌کنم.
* به مربیگری فکرمی کنید؟
فعلا ًتمرکزم روی مسابقات و فعالیت‌های حرفه‌ای است، اما دوست دارم در آینده علاوه بر افتخار‌آفرینی در دنیای قهرمانی با مربیگری امکاناتی برای دختران محله ایجاد کنم.
* از مدال‌هایی که به دست‌آورده‌ای، رضایت دارید؟
بله، در ورزش به آنچه می‌خواستم رسیده‌ام به جز مدال المپیک که امیدوارم تا زمانی که در دنیای قهرمانی حضور دارم، شرایطی فراهم شود تا در یکی از رشته‌های رزمی که کار کرده‌ام بتوانم سهمیه المپیک بگیرم و مثل ستاره بدرخشم.
* سقف آرزوهایت کجاست؟
تا جایی که بتوانم برای کشورم افتخار کسب کنم و پرچم ایران را به اهتزاز در آورم.
* در چند سال اخیر تعداد دخترانی که به سمت رشته‌های رزمی کشیده شدند زیادشده، فکر می‌کنی دلیل این همه علاقه چیست؟
دختر‌هایی که می‌آیند طرف رشته‌های رزمی، دو دسته‌اند؛ یک عده فقط می‌آیند و می‌خواهند دفاع کردن را یاد بگیرند و عده دیگر به قهرمانی فکر می‌کنند.
* فکر می‌کنید بتوانی مدال طلای فستیوال جهانی باکو را در مسابقات جهانی تونس تکرار کنید؟
صد درصد، با انگیزه بالا و تمرینات فشرده‌ای که انجام می‌دهم، تمام سعی و تلاش خود را می‌کنم تا خوشرنگ‌ترین مدال را در جهانی تونس تکرار کنم.
منبع: خبرورزشی