بزرگنمايي:

پیام فارس - ایسنا/فارس پرستار بودن عشق می‌خواهد و از خود گذشتگی، اینکه از سلامت دیگران مراقبت کنی در حالیکه خودت در معرض مخاطرات بسیاری قرار داری؟ در حرف ساده می‌نماید. اینکه با کمترین‌ها بسازی و هنگام کار فقط مراقبت از بیمار بدون آنکه نام و نشانش برایت اهمیتی داشته باشد. پرستار بودن سخت و پرستار خوب بودن بسیار سخت‌تر است.

پرستاری یکی از مشاغل سخت به شمار می‌رود؛ شغلی که زمان نمی‌شناسد و شاغل شدن در آن علاوه بر دانش لازم، ملزومات دیگری هم دارد که شاید مهمترین آنها صبوری، عشق و امید به زندگی است؛ بدون این ویژگی‌ها و تنها با گذراندن چند واحد درسی و گرفتن یک مدرک و پوشیدن روپوش سفید، کسی پرستار نمی‌شود. پرستار باید عاشق باشد تا امید به زندگی و باور به شکست بیماری را در بیمار تقویت کند و او را به زندگی بازگرداند.
پرستاران مهمترین قطعات از پازل درمان و مکمل چرخه درمان هستند و نبودشان، حتی اگر حاذق‌ترین پزشکان معالج هم در دسترس باشند، کار را لنگ و روند معالجه بیماران را دچار اختلال می‌کند. اما امروز پرستاران تنها دغدغه پرستاری از بیماران را ندارند؛ در ترازوی زندگی آنها، کفه مشکلات اندکی سنگین‌تر شده و توازن را آرام آرام بر هم زده است و اگرچه گام‌هایی برای برقراری تعادل شاهد بوده‌ایم اما همچنان کُمیت کار لنگ می‌زند!.
پرستاران خدمت به انسان‌های نیازمند را معنی واقعی می‌بخشند؛ همانکه به قول پیرهرات اصل عبادت محسوب می‌شود. اگرچه پرستاران هم مانند بسیاری از شاغلان مشاغل سخت، تنها یک روز دیده شوند، دیدنی در حد گفتن یک دستمریزاد؛ و باز مشکلاتشان در میان انبوه روزمرگی‌ها به بایگانی می‌رود.
کمبود پرستار و تداوم دشواری‌های زندگی پرستاران
خانم رضایی، پرستار بیمارستان ابن سینای شیراز در گفت‌وگو با ایسنا، روز پرستار را به همکارانش تبریک گفت و اضافه کرد: بسیاری از بیمارستان‌ها با کمبود نیروی انسانی در بخش پرستاری مواجه‌اند، بیمارستان ما هم این مشکل را دارد؛ شرایط اقتصادی امکان افزایش نیرو را نمی‌دهد و دشواری را باقی پرستاران شاغل باید متحمل شوند.
او با بیان اینکه شرایط بیماران مراجعه کننده به بیمارستان ابن سینا و حتی همراهان آنان، شرایطی ویژه است، گفت: من به عنوان یک پرستار خدا را شاکرم که فرصت خدمت به انسان‌هایی نصیبم شده که در سخت ترین شرایط زندگی قرار دارند؛ اعتقاد دارم که لحظات سخت مراقبت از بیمارانی که علاوه بر تن، روحشان هم ضعیف و شکننده است.
علایی، یکی از پرستاران بیمارستان نمازی، نیز گفت: شرایط کار برای همه پرستاران سخت است، اما برای پرستاران بعضی بخش‌ها، دشوارتر خواهد بود؛ پرستار مدام در معرض مخاطرات مختلفی قرار دارد اما تمام خطرات را به جان می‌خرد و بی توجه به مشکلاتی که بیرون از بیمارستان دارد، برای تسریع در بهبود بیماران تلاش می‌کند.
او با بیان اینکه پرستاری زیبایی‌های خاص و فراوان و لحظات بسیار سخت و دشواری را با هم دارد، گفت: اینکه یک نوزاد متولد می‌شود، یک بیمار معالجه می‌شود، لبخندی بر لب یا لبانی می‌نشیند؛ خیلی لذت دارد و فکر نمی‌کنم پاداشی بالاتر از آن باشد و البته وقتی یک بیمار فوت می‌کند یا کسی درد ناشی از بیماری را متحمل می‌شود، لحظات سختی است که هر انسانی را مکدر می‌کند.
این پرستار با لبخند ادامه داد: گاهی زمان خداحافظی با بیماران به آنها می‌گوییم امیداورم دیگر شما را نبینم و این واقعیت است، اینکه هیچ کس را در شرایط دشوار بیماری و در بیمارستان ملاقات نکنی.
علایی خاطرنشان کرد: بعضی از بیماران به دلیل شرایط خاص جسمی ممکن است مدت‌ها در بیمارستان بمانند و تقریبا تا قبل از مرخص شدن هر روز آنها را می‌بینیم، جدای از این تفکر که این بیمار است و ما هم پرستار، یک حس قرابت قلبی ایجاد می‌شود و ناخودآگاه ما را به اتاقشان می‌کشاند و اگرچه بعد از مرخص شدن از اینکه چند روزی به او عادت کرده بودیم، ناراحت می‌شویم اما عمیقا برای بهبودی حالشان خوشحال می‌شویم.
او گفت: شغل پرستاری مانند بسیاری از مشاغل در کنار شیرینی‌ها، تلخی‌ها و سختی‌هایی هم دارد، شب بیداری‌ها گاهی ما را کلافه می‌کند، به ویژه کسانی که متاهل هستند و بعد از اتمام وقت کاری باید به امور خانه و بیرون از آن برسند و وقتی چشم باز می‌کنند، دوباره باید در بیمارستان و سرکار حاضر شوند.
علایی ادامه داد: کمبود نیرو در بیمارستان‌های دولتی بیش از گذشته است، البته مراجعه بیماران هم به بیمارستان‌های دولتی مانند نمازی بیشتر از گذشته شده و ترجیح می‌دهند در شرایط اقتصادی نابسامان در بیمارستان‌های دولتی درمان شوند.همین امر کار و تلاش ما را دو چندان کرده است.
او گفت: سالانه تعداد زیادی از دوستان هم رشته‌ای ما فارغ‌التحصیل می‌شوند اما متاسفانه کمتر از آنها استفاده می‌شود و بسیاری انگیزه خود را از دست داده‌اند و ترجیح می‌دهند به کشورهای همجوار بروند، چون شرایط اشتغال به کار در مراکز درمانی برایشان مهیاست.
آقای بذرکار یکی دیگر از پرستاران شیرازی است که در بیمارستان شهید فقیهی مشغول به خدمت است، او نیز در گفت‌وگو با ایسنا، بیان کرد: اگرچه مراقبت از بیمار زن و مرد نمی‌شناسد اما زنان به دلیل روحیه پر از لطافت و عطوفت بیشتر به این شغل استقبال نشان می‌دهند.
او اظهار کرد: تعداد پرستاران مرد همیشه کمتر از زنان بوده اگرچه در پذیرش و استخدام کمتر مسئله جنسیت مطرح بوده است، اما مردان ترجیه می‌دهند در سایر بخش‌های درمانی مشغول به کار شوند.
بذرکار گفت: تلاش من و پرستاران همکار مرد در این بیمارستان بر این بوده و هست تا تلاش کنیم با انجام وظیفه صحیح از بار درد بیماران بکاهیم، بسیاری از بیماران به ویژه سالمندان را پدران و مادران خود می‌دانیم و تصور می‌کنیم در میانسالی ما هم دچار بیماری شویم و نیاز داشته باشیم که کسی دلسوزانه از ما در بیمارستان‌ها مراقبت کنند.
مدیر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شیراز نیز در گفت‌وگو با ایسنا، متوسط تعداد فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری، پرستاران هوشبر و اتاق عمل از دانشگاه‌های دولتی و آزاد استان فارس را سالانه حدود 600 نفر اعلام کرد.
اعظم زارع تعداد کل کادر پرستاری شاغل در بیمارستان‌های دولتی و خصوصی بیمارستان‌های تحت پوشش استان فارس را حدود 12 هزار نفر اعلام و عنوان کرد که نزدیک به یک چهارم آنها مرد هستند.
او که اطلاع دقیقی از میزان مهاجرت پرستاران به خارج از کشور نداشت، کمبود نیروی پرستار مرد را یکی از مشکلات بخش پرستاری ذکر و خاطرنشان کرد که در حال حاضر مناطق محروم با کمبود نیروی مردم پرستار مواجه است.
مدیر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شیراز ادامه داد: سختی کار پرستاران در بعضی بخش‌ها مانند بخش‌های شیمی درمانی، سوختگی، روانی و ویژه که پرستاران را از نظر روحی و جسمی تحت تاثیر قرار می‌دهد، بیش از سایر بخش‌ها به چشم می‌خورد.
زارع تعرفه گذاری خدمات پرستاری را دیگر مشکلات بخش پرستاری برشمرد و گفت: در این باره معاونت پرستاری وزارت بهداشت و نظام پرستاری در حال پیگیری هستند.
او به اطلاعات کم مردم از خدمات مراکز مراقبت در منزل هم اشاره و تاکید کرد که جامعه و مردم باید از وجود این مراکز و خدمات پرستاری که ارائه می‌دهند، آگاهی پیدا کنند و همچنین مراقبت در منزل توسط پرستاران حرفه‌ای و دارای صلاحیت انجام شود تا از آسیب به بیمار جلوگیری و بهترین خدمات ارائه شود.
مدیر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شیراز به یکی دیگر از مشکلات پرستاری اشاره و اظهار کرد: اگرچه در دانشکده‌ها پرستاران در رشته کارشناسی ارشد پرستاری جامعه نگر و پرستاری سالمندی تربیت می‌شوند اما جایگاه تخصصی این پرستاران تعریف نشده و همین امر موجب بی انگیزگی آنها می‌شود.
زارع در خصوص آموزش مداوم و ضمن خدمت پرستاران نیز گفت: پرستاران همزمان با ارائه خدمات پرستاری، در کلاس‌های آموزش به طور مستمر شرکت می‌کنند و آموزش‌های ارائه شده به آنها نیز با تاکید بر مهارت آموزی و ارائه مراقبت موثر برای مددجویان انجام می‌شود.
پرستاران با وجود وظایف زیادی که بر عهده دارند مورد کم لطفی قرار می‌گیرند، در حالی‌که پرستاران، پزشکان و پیراپزشکان مجموعه‌ای را سامان می‌دهند که وظیفه آنها خدمت به مردم است و هر کدام از این حلقه‌ها باید کارکرد متناسب با خود را داشته باشند تا هدف نهایی که ارائه یک سرویس مناسب به بیمار است، تحقق یابد.
انتهای پیام