بزرگنمايي:

پیام فارس - شیراز - سوم اسفند 98 سازمان نظام پزشکی کشور با انتشار اطلاعیه‌ای، نام بیمارستان‌هایی را که در ایران به بیماران مبتلا به ویروس کرونا خدمات رسانی می‌کنند اعلام کرد که در این اطلاعیه قابل اعتنا، واژه‌ای هست که برای مردم عادی و حتی تحصیلکردگان غیرپزشکی نامفهوم است.

در این اطلاعیه نام برخی بیمارستان‌های کشور نوشته شده و آمده است:‌ در استان.. بیمارستان ...به عنوان بیمارستان ریفرال، بیمارستان‌های ....به عنوان بیمارستان‌های با قابلیت تخلیه اضطراری هستند.
زمانی که مردم عادی و حتی تحصیلکردگان رشته های غیر پزشکی این اطلاعیه را می خوانند از خود می پرسند: ریفرال به چه معناست؟ این واژه چه کارکردی برای مراکز درمانی یاد شده دارد که از دیگر بیمارستان‌ها که «با قابلیت تخلیه اضطراری» نام گرفته اند، تفکیک شده؟‌
همچنین می پرسند:‌ اگر به بیمارستان ریفرال برویم چه عملیاتی قرار است در مورد ما انجام دهند؟ اگر اول به بیمارستان ریفرال نرویم آیا ممکن است ویروس کرونا پروبال بگیرد؟ ریفرال خیلی خطرناک است که معنا نشده؟ و پرسش هایی مانند این ها.
گویا براساس قانونی نانوشته و تا حد زیادی پذیرفته شده برخی از اصناف باید هنگام مواجهه با مردم عادی به زبانی صحبت کنند و بنویسند که افراد عادی متوجه سخنان صاحبان اصناف نشوند.
برخی از اصناف پا را ازاین نیز فراتر نهادند و به زبان سازی روی آوردند که این کار به نماد پیچیده سازی زبان تبدیل شده و به ضرب المثل های ایرانی هم راه یافته است.
صاحبان مشاغل که از زبان غیرمفهوم نزد مردم عادی استفاده می کنند اگر با اعتراض قشرهای جامعه روبه رو شوند روال پیچیده نویسی و سخن گفتن با زبان گیج کننده را به لزوم استفاده از زبان تخصصی ربط می دهند.
وجود زبان تخصصی برای بیان یافته های جدید در یک شغل یا حرفه و خطاب به صاحبان فن و متخصصان، نه تنها اشکالی ندارد بلکه توصیه هم می شود.
همچنین در امور پزشکی برای مواردی که نباید بیمار یا اطرافیان وی از نوع و ریشه بیماری آگاه شوند تا مبادا عواقبی داشته باشد، ضرورت دارد و حرفی در این زمینه نیست.
اما زمانی که صاحبان یک فن و تخصص بخواهند خطاب به مردم عادی سخن بگویند یا مطلبی را بنویسند که جنبه اطلاع رسانی دارد، شایسته نیست از زبان تخصصی و واژگان اختصاصی خود بهره ببرند.
این روزها که سخن از گسترش شتابان ویروس کرونا مطرح است و مردم نگاهشان به مسوولان و متولیان امور پزشکی است، انتظار دارند با زبانی ساده و همه فهم با آنان در باره این ویروس صحبت شود.
اگر این مسوولان و متولیان بخواهند سخنان و توصیه هایشان را به اطلاع مردم عادی برسانند باید زبانی رسا و گویا داشته باشند.
زبان تخصصی در این موارد برای مردم کاربرد ندارد؛ مردم می خواهند صریح و سریع بدانند که در این اوضاع که گفته های ضد و نقیض درباره ویروس کرونا دریافت می کنند، متخصصان و افراد قابل اعتماد به مردم چه می گویند.
اگر با مردم به زبانی نامفهوم صحبت شود، شاید به توصیه های بعدی متخصصان هم توجه نکنند که عواقب خوشایندی ندارد.
شاید این انتقاد به اهالی رسانه نیز وارد باشد که در بیشتر موارد اطلاعیه های تشکیلات و سازمان های تخصصصی را بدون معنا کردن واژگان تخصصی منتشر می کنند با این توجیه که ربان تخصصی را نمی‌توان و نباید ترجمه کرد.
به نظر نمی رسد این توجیه برای رسانه های همگانی و غیر تخصصی که مخاطبان عام دارند، چندان پذیرفته شده و توجیه داشته باشد.
برچسب‌ها
ویروس کرونا سازمان نظام پزشکی بهداشت و سلامت
پروندهٔ خبری
کرونا در ایران؛ آخرین اخبار و گزارش‌ها