بزرگنمايي:

پیام فارس - شهر: سال گذشته، همین روزها بود که آخرین پایه‌ فلزی پل گیشا برداشته شد. پلی 620 متری که 38 سال در بزرگراه فرحزاد (جلال آل احمد) پابرجا ماند تا عبور دهنده هر روزه خودروها در شمال غرب پایتخت باشد.

به گزارش شهر ، دیگر مکان نیست و لامکان شده، پل «نصر» یا همان پل «گیشا» دیگر امروز وجود خارجی ندارد. اما این مکان در ذهن و یاد مردم این شهر و دانشجویان دانشگاه‌های تربیت مدرس و دانشکده مدیریت و علوم اجتماعی دانشگاه تهران همیشه جای خواهد داشت. 
1360 پلی فلزی در محله کیشا (ابتدا نام محله گیشا، کیشا بوده است) ساخته شد. اگر خودتان را روی پل گیشا تصور کنید، پایین پل دانشگاه تربیت مدرس و کمی آن طرف‌تر هم دانکشده مدیریت دانشگاه تهران به چشمتان می‌خورد. دور تا دور پل گیشا را دانشکده و دانشگاه فراگرفته و شاید کسانی‌که بیش از بقیه دلشان از نبود گیشا بگیرد، دانشجویان و مردم محله گیشا باشند.
سرگذشتی از پل «گیشا»
پل گیشا یکی از پل‌های هفت گانه فلزی شهر تهران محسوب می‌شد که آخرین قطعه آن در تاریخ 22 تیرماه سال 1398 طی مراسمی با حضور پیروز حناچی، شهردار تهران جمع آوری شد. قطعات پل در شرکت بلژیکی نوبلز پیلمن ساخته شد. بنابراین پل گیشا در زمره همان پل‌های موقت یا پیش ساخته‌ای است که طی دهه 50 خریداری و نصب شدند با این تفاوت که عملیات نصب پل گیشا پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در شهریور سال 1360 آغاز شد و در اسفندماه همان سال به پایان رسید. 
پل گیشا دارای دو مسیر ارتباطی یا به اصطلاح «بچه پل» به منظور برقراری دسترسی مسیر شرق به غرب پل به خیابان کوی نصر و نیز ارتباط معابر پیرامونی از جمله خیابان شهرآرا به مسیر غرب به شرق پل بود.
گیشا دارای 23 دهانه بود و علاوه بر پایه‌ها، عرشه پل نیز با تیر ورق‌های فلزی توسط شرکت بلژیکی ساخته شده بود. 522 متر از طول کلی پل به صورت فلزی و 48 متر آن به صورت کوله‌های بتنی در ابتدا و انتهای سازه احداث شده بود. این پل شامل دو عرشه بود که هریک از آن‌ها از 2 لاین به عرض 3 متر و 50 سانتیمتر برخوردار بودند.
پل گیشا در راستای شعار «تهران، شهری برای همه» برچیده شد تا زیرگذری برای عبور خودرها و پلی برای عابران پیاده ساخته شود. صفا صبوری دیلمی، معاون فنی و عمران شهرداری تهران ناایمن بودن پل و کاسته نشدن بار ترافیک را از جمله دلایل جمع آوری پل گیشا ذکر کرده است. او پیش از جمع آوری کامل پایه‌های فلزی این پل گفته بود که قسمت‌هایی از پل قدیم دوباره برای استفاده مردم در همان جا نصب خواهد شد تا گوشه‌ای از یادمان این شهر برای مردم باقی بماند.
پل «سبز زندگی» مهری بر شعار «تهران، شهری برای همه»
اگر متوجه شوید که پلی با چندین سال خاطره قرار است که برچیده شود به طور حتم برای آن‌همه خاطره ناراحت خواهید اما اگر بدانید که پل ماشین رو به پل پیاده رو تبدیل می‌شود و شکل و شمایلی تازه و مدرن‌تر به خود خواهد گرفت، غم نبود پل فلزی را از یاد می برید.
پل «سبز زندگی» طرح و ایده‌ای مشابه پل «طبیعت» دارد. پل «سبز زندگی» رویشی سبز برای این شهر خاکستری رنگ است تا با ساخت طرح‌های این‌چنینی رنگ‌ حیات به تهران بازگردد. این پل که جایگزینی بر پل گیشا است، دیگر متعلق به ماشین‌های دودزا نیست، بلکه عابران پیاده و دوچرخه سواران می‌توانند از روی آن عبور کنند و در فضاهای مکث متوقف شوند و قدری به تماشای زندگی بنشینند. قرار است که روی پل «سبز زندگی» کافه کتابی و دو کافه به نام «کافه طبیعت» در مسیر حرکت شهروندان تعبیه شود. همچنین گذر خاطراتی ساخته می‌شود تا مبادا نبود گیشا خاطری را آزرده کند. همچنین نانوایی کوچکی به نام «بوی نان» در انتهای پل و فضایی برای بازی کودکان از دیگر ویژگی‌های این پل انسان محور است.
سال گذشته قرار بر این بود که ساخت پل از خرداد ماه 1399 آغاز شود که نشد. صفا صبوری دیلمی، معاون فنی و عمران شهرداری تهران درباره تعویق گشایش پل سبز زندگی گفته است که به علت کاهش درآمدهای شهرداری تهران و کاهش بودجه‌های عمرانی این پل در آینده و با تأخیر ساخته شود. البته هنوز معلوم نیست که این آینده‌ای که ویروس کرونا زمان اصلی را به تأخیر انداخته، چه زمانی خواهد بود.
مشخصات پل «سبز زندگی» به شرح زیر است:
مساحت عرشه:
5620مترمربع
مساحت تجاری‌های ثابت:
460مترمربع
مساحت فضای سبز:
1464مترمربع
مساحت رمپ‌ها:
1712مترمربع
دارای 2دستگاه پلکان:
دارای 10دستگاه پله برقی