بزرگنمايي:

پیام فارس - ایسنا/فارس طی هفته‌های اخیر و با مشخص شدن شهر میزبان فینال جام حذفی فوتبال کشور، شاهد اظهارنظرهای مختلفی از سوی کارشناسان، ورزشی‌نویسان، مسئولان و صاحب‌نظران بودیم که طی آن برخی گرفتن میزبانی از شیراز را یک خُسران بزرگ توصیف کردند و در مقابل بعضی نیز میزبانی مسابقه بی تماشاچی را چندان تاثیرگذار ندانسته‌اند.

از ابتدای امسال، میزبانی فینال جام حذفی فوتبال کشور، به عنوان برنامه اولویت‌دار مسئولان ورزش استان فارس مطرح و رسانه‌ای شد، اما در یک ماه گذشته، با طرح موضوع آماده نبودن ورزشگاه پارس شیراز، شایعاتی پیرامون لغو میزبانی مطرح و با معرفی مشهد به عنوان میزبان، جامه‌ی حقیقت به آن شایعات پوشانده شد.
این همه در حالی بود که مدیرکل جدید ورزش و جوانان استان فارس نیز در تنها کنفرانس خبری برگزار شده‌اش، تاکید کرده بود که تمام تلاش‌ها معطوف بر گرفتن میزبانی فینال جام حذفی شده است؛ تلاش‌هایی که گویا ثمری به دنبال نداشت و منجر به طرح انتقاداتی شد.
میثم حجتی، یکی از کارشناسان ورزش و بازیکن سابق فجر شهید سپاسی شیراز، اما نظری متفاوت نسبت به این موضوع داشته و تاکید دارد که میزبانی شیراز در فینال جام حذفی فوتبال، با توجه به اینکه این رقابت هم مانند سایر مسابقات فوتبال کشوری، بدون حضور تماشاچی برگزار می‌شود، نه تنها عایدی خاصی برای شیراز و فارس ندارد بلکه زیان‌آور و هزینه افزا هم خواهد بود.
حجتی که اکنون سرپرست هیئت بوکس استان فارس است و به عنوان یک ورزشکار روزنامه‌نگار شناخته می‌شود، در یادداشت خود که برای انتشار در اختیار ایسنا قرار داد، به ابعاد این موضوع پرداخته و نوشته است؛
" میزبانی فینال جام جذفی فوتبال کشور جز هزینه، عایدی دیگری برای فارس نداشت.
میزبانی بازی فنیال جام حذفی که قبل از شیوع کرونا به ورزشگاه پارس شیراز داده شده بود از این شهر گرفته و به مشهد اعطاء شد. علاقه‌مندان فوتبال در کشور و استان فارس هم که قرار بود در صورت میزبانی شیراز بازی را از تلویزیون ببینند، با میزبانی مشهد هم همانگونه تماشاگر بازی خواهند بود.
تنها تفاوتش آن است که آماده شدن شیراز برای میزبانی این مسابقه هزینه‌های زیادی را بر ورزش فارس تحمیل می‌کرد؛ میزبانی این مسابقه زمانی ارزشمند بود که تماشاگران بتوانند از نزدیک و روی سکوهای ورزشگاه این رویداد مهم را تماشاکرده و بعد از مدت‌ها شاهد حضور تیم‌های لیگ برتری در شهرشان باشند.
اگرچه مردم فارس قهرمانان زیادی برای دیدن و تماشا دارند اما اکنون اگر حتی آنان را ازنزدیک هم ببینند، نمیشناسند!
مردم شیراز و فارس برترین‌های کشتی ایران یعنی برادران گرایی، دلخانی، رستمی، ارجمند، دهبزرگی؛ ستاره ژیمناستیک یعنی کیخا و قهرمانان دومیدانی یعنی بنیامین یوسفی، محمدرضا رحمانی، ندافی، نوروزی و نیادوست و عابدی و جمشیدی را در دیارشان دارند.
در شیراز پرتوآذر و خدایاری و اسکندری را در دوچرخه سواری آنهم در سطوح جهانی، پرهیزی را در دوگانه، فروغ عباسی را در اسکی، محمد حسن‌زاده و مهران حاتمی را در بسکتبال و ... داریم؛ قهرمانانی پر افتخار که نام شیراز و فارس را در جهان پرآوازه کرده‌اند.
سعیده جعفری در کبدی، علیرضا زارع در فوتبال هفت نفره، فروزان و کشاورز در تکواندو، نعیما خواجوی، آل سعدی و سنایی در کاراته، مختاری در اسکواش، شادمان و طیبی در بوکس، ساره جوانمردی، ارم و علی اصغری در ورزش معلولان و جانبازان و محمد زارعی و بهروزی‌ها در وزنه‌برداری .... از دیگر ورزشکاران قهرمان و افتخار آفرین فارسی در رده‌های ملی و بین‌المللی هستند.
فارس سه تیم هندبال بانوان و آقایان در لیگ برتر دارد و ناظم‌الشریعه را در فوتسال، امیرحسین پیروانی، داریوش شجاعیان، سروش رفیعی، امید روانخواه، انصاری، محمدرضا حسینی، محمد ابراهیمی، شهرام گودرزی را در فوتبال، خسروانیان را در قایقرانی و محمودآبادی و فولادی و الهام فلاح و نگار کیانی را در قایقرانی دارد.
استان فارس و شهر شیراز قهرمانان و ورزشکاران و شخصیت‌های تاثیرگذاری را در زمینه مربیگری، داوری و ... برای دیدن دارد، بنابراین بهتر اینست که بدانیم برای چه موضوعی باید شور زد و پرسید و مطالبه‌گری داشت؛ همه آنهایی که نامشان را بردم و بسیاری دیگر که توانایی قهرمانی و رشد را دارند، برای درخشش نیازمند توجه هستند، چه به لحاظ مادی چه معنوی، آنها همچنان شایسته تشویق هستند تا نام این دیار را در قله ورزش ایران حفظ کنند.
در این بین اما فارسی‌ها باید شرایطی برای جبران امتیازاتی که در فوتبال از دست داده‌اند فراهم کنند؛ شرایطی که به سود فوتبال و فوتبال دوستان باشد."
انتهای پیام