بزرگنمايي:

پیام فارس - دکتر سیداحمد حسینی‌کازرونی روز دوشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا پیرامون تحولات درونی و بیرونی شعر فارسی در سده‌های گذشته و اهمیت آن در زندگی افراد اظهار داشت: همه افراد در زندگی روزمره خود به ادبیات فارسی نیازمند هستند و تمام دانش‌های متداول زبان کنونی به ادبیات وابسته هستند.
وی افزود: ادبیات فارسی در طول سده‌های پیاپی توانسته به مثابه عاملی تاثیرگذار، مرزهای سیاسی، دینی و فرهنگی شرق و غرب جهان را درنوردد و نفوذ خود را در جوامع جهان کنونی گسترش دهد، شاعران فارسی زبان از آغاز دوره‌های نخستین اسلامی، ادبیات فارسی را چونان رونق بخشیدند که شاهکارهای جهانی را به زبان فارسی برای جهانیان از خود باقی گذاشتند.
این استاد ادبیات ادامه داد: شاعران فارسی زبان در سده‌های پنجم و ششم هجری توانستند الفاظ، معانی و ترکیب کلمات را با تصویرهای خیالی و موسیقی کلام، همراه با بیان مضامین و مطالب تازه و نو، چونان تلفیق نمایند که شعر فارسی را تعالی دیگر ببخشند.
وی تصریح کرد: طرز گفتار شاعران در سده‌های هفتم و هشتم اصطلاحا به سبک عراقی معروف شد، در عهد تیموری پیشینه ظهور سبک هندی فراهم و در عصر صفویه دچار سستی و رخوت شدشد.
کازرونی افزود: شعر فارسی از سده‌های دهم تا میانه سده دوازدهم هم با عنایت همه جانبه بزرگان ایران و هند رو به رو شد اما از میان سده دوازدهم به بعد جنبشی نو در شعر پدید آمد و همین امر پیدایش بازگشت ادبی را به دنبال داشت و در نهایت در عهد زندیه و قاجاریه و سرانجام در دوره مشروطیت و تا عصر حاضر شاعران همچنان به نوگرایی می‌پردازند.
وی با بیان این که سرزمین پهناور ایران در طول زمان‌های مختلف دچار تهاجمات فراوانی شده است بیان کرد: سرزمین ایران از دوره قبل از اسلام تا تهاجم یونانیان و سایر اقوام مهاجر، روزگاری پرچم‌دار تمدن جهان پیشین بوده و در حدود 44 درصد دنیای قدیم در تسلط این امپراطوری عظیم و دوستدار بشریت بوده است و به نوعی با ادبیات فارسی که زبان اقوام درونی این سرزمین بوده است سروکار داشته است.
وی ادامه داد: ایران زمین در طول تاریخ شاعرانی همچون فردوسی داشته که پرچمدار حماسه جهانی است و توانست نوعی قدرت و شجاعت در کالبد ایرانیان بنشاند و ایرانیان را به زندگی خجسته خود امیدوار سازد.
وی گفت: سعدی معلم عشق و اخلاق، مولانا استاد عرفان، حافظ تلفیق دهنده عشق زمینی و عرفانی است و خیام که زندگی و معرفت دنیوی را در نشاط و خوشگذرانی می‌داند. وی اظهار داشت: ایرانیان همیشه حال را بر گذشته و آینده ترجیح می‌دادند و امروز در روانکاوی و روانشناسی اصل مساله جهانی، دریافت زمان حال است و ملتی که در زمان حال بتوانند به زندگی خود ادامه دهند یک ملت موفق خواهد بود.
این پژوهشگر ادبی با اشاره به شاعران و نویسندگان برجسته جهان بیان کرد: در جهان فعلی 10 شاعر برجسته جهانی وجود دارد که پنج شاعر آن از این سرزمین کهنسال اهورایی هستند، این شاعران عبارتند از خیام نیشابوری، فردوسی طوسی، سعدی شیرازی، مولوی بلخی و لسان الغیب حافظ شیرازی که در جهان شعر و ادب و دنیای ادبیات شهره جهانی یافته‌اند.