پیام فارس -

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، پرداختن به مشکلات باغ‌های قصردشت به‌عنوان ریه‌های تنفسی برای تولید اکسیژن در کلان‌شهر شیراز، موضوع مهمی است که باغداران قصردشتی سال‌ها است با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. پرونده‌ای که اکنون توسط خبرگزاری فارس در حال پیگیری است و تا رسیدن به نتیجه دنبال خواهد شد.
هفته پیش پرداختن به اهمیت محدوده باغات قصردشت و مطرح شدن بحث الحاق آن به شهرداری منطقه شش بررسی شد و در این بخش پای درد دل باغدارانی می‌نشینیم که سال‌های سال خون دل خورده‌اند و جوانی‌شان را در این باغ‌ها گذرانده‌اند، اما امروز مورد بی‌مهری‌های بسیاری قرار گرفته‌اند.
بی‌مهری‌هایی که به اسم حمایت به خوردشان داده می‌شود اما تا آنها را از پای نیندازد دست بردار نیست.
بنابر گفته عضو شورای شهر شیراز ستاد آبادگری باغات با هدف حفظ باغات و نگهداری از فضای بکر آنها جهت تامین اکسیژن موردنیاز شهر تشکیل شده است.
محمدتقی تذروی با اشاره به اینکه طی سال‌های متمادی این باغ‌ها مورد تهاجم‌های بسیاری قرار گرفته‌اند، گفت: هر شهرداری بر سر کار آمده مدعی حفاظت و صیانت از باغات بوده است در حالی که امروز نه باغدار از وضع موجود راضی است، نه مردم و نه شهرداری!
وی افزود: به تازگی بحثی درباره الحاق ستاد باغات به شهرداری منطقه شش مطرح شده است که بسیار جای سوال دارد و این پیش فرض به وجود می آید که شاید موضوع دست‌درازی به باغات مطرح است.
به تازگی الحاق ستاد باغات به شهرداری منطقه شش مطرح شده است که بسیار جای سوال دارد و این پیش فرض به وجود می‌آید که شاید موضوع دست‌درازی به باغات مطرح است
عضو شورای شهر شیراز گفت: ما از ستاد باغات انتظار درآمد نداریم درحالی که از شهرداری انتظار درآمد وجود دارد، پس این ادغام شاید موضوع منبع درآمد شدن باغات را مطرح کند.
تذروی با تاکید بر اینکه باغ‌ها به پنج گروه مختلف تقسیم می‌شوند، گفت: در این میان تنها باغ‌های گروه پنج که در حاشیه قرار گرفته‌اند اجازه ساخت‌وساز دارند و درآمد احتمالی حاصل از آنها باید برای گروه شش هزینه شود.

اینها در حالی است که علی‌رغم وجود منع قانونی و محدودیت ساخت‌وساز برای باغ‌های بکری که باغ‌های قصردشت هم از همین دسته است، برخی که اکثرا بومی قصردشت هم نیستند، باغ‌ها را خریداری کرده و با ذی‌نفوذ بودن و زد و بند ساختمان‌های ویلایی پر زرق و برقی در این منطقه ساخته‌اند، اما باغداران زحمت‌کشی که میراث داران آبا و اجدادشان هستند اجازه کشیدن هیچ دیوار یا حتی فنسی برای محافظت از باغ‌شان ندارند و حتی اجازه انشعاب آب و برق نیز به آنها داده نمی‌شود.
به‌گونه‌ای که بسیاری از رهگذران به‌راحتی می‌توانند وارد باغ‌ها شده و از محصولاتی که حاصل دسترنج سال‌های طولانی این باغداران است استفاده کرده و حتی آن را حیف و میل کنند.
باغداران در انتظار شنیدن پاسخی درست و واضح از مسئولان شهرداری هستند که چرا امکان ساخت‌وسازهای آنچنانی برای برخی مجاز است و ساخت یک سرویس بهداشتی برای دیگران غیرمجاز؟!
چرا برخی فقط برای تعطیلات و خوشگذرانی به باغ‌هایشان سر می‌زنند و حمایت می‌شوند، اما باغدارانی که سالها درختان باغ‌شان را مثل فرزند نگه داشته‌اند، هیچ‌گونه حمایتی نمی‌شوند
چرا برخی دیوارهای سر به فلک کشیده می‌کشند و برخی اجازه ترمیم دیوار کاه‌گلی فروریخته ملک‌شان را ندارند؟! چرا برخی فقط برای تعطیلات و خوشگذرانی به باغ‌هایشان سر می‌زنند و حمایت می‌شوند، اما باغدارانی که سالها درختان باغ‌شان را مثل فرزند نگه داشته‌اند، هیچ‌گونه حمایتی نمی‌شوند؟
چرا شهرداری برخی باغ‌ها را به زور و علی‌رغم میل مالکان، تملک می‌کند و با شکستن درختان آن را به مکانی برای کارگاه ابزارآلات یا موارد دیگر مورد استفاده قرار می‌دهد و برای دیگران از لزوم حفظ باغات دم می‌زند؟ اینها سوالاتی است که مسئولان شهرداری باید به آنها به‌صورت شفاف پاسخ بدهند.