بزرگنمايي:

پیام فارس - روزنامه شیرازنوین چاپ شیراز در شماره 614 و در پی قتل یک دانش آموز و مرگ یک کارتن خواب در این شهر، یادداشتی با عنوان "از قلم تا قمه" منتشر کرده است.
در این یادداشت به قلم فرزاد وثوقی آمده است:
نگاه اول : داستان از آنجایی شروع می شود که معیشت آموزگاران را دست کم گرفتیم و نسبت به آن بی اعتنایی کردیم . هنوز یاد آن روز شوم و غم انگیزاز خاطرمان نرفته است که تبر به دستی خشمگین روز روشن جلوی چشم زن و فرزند یک جوان رعنا را به کام مرگ کشاند ، که دانش آموزی به جای قلم، قمه به دست می گیرد و رجز خوانی میکند و خون به پا می کند .
حادثه با سرعتی عجیبی اتفاق می افتد، یک مدرسه، یک بحث کوتاه ، یک لجاجت، یک تهدید ، یک چاقو در جیب و شاید یک قصد قبلی . باید دید مجازات حمل سلاح سرد در قانون چیست و چرا بعضی نوجوانان و جوانان چاقو در جیب دارند ؟ آیا حمل سلاح سرد در جیب ، یک نوع امینت خاطر به بعضی انسانها خصوصا در سنین نوجوانی می دهد؟
این بدان معناست که یک فرد به قصد تهاجم و یا به قصد دفاع از خود اقدام به حمل سلاح سرد می کند ودر ذهن خود با این دلیل که درگیری در خیابان حتمی است به این سلاح متوسل می‌شود. همین چند روز پیش بود که در مورد ورود مواد مخدر به مدارس به نقل از مسئولان امر اخباری منتشر شد. متاسفانه پای مواد مخدر به مدارس باز شده و سن اعتیاد کاهش یافته است . چه کسی ویا کسانی باید جلوی ورود مواد مخدر واحیانا الکل را به مدارس بگیرند.
در بحث آموزش و پرورش و یا به قولی پرورش مقدم بر آموزش کوتاهی های بسیاری اتفاق افتاده است . اولین اتفاق درحوزه معیشتی آموزگاران افتاده است وقتی آقای معلم زیر خط فقر قرار دارد و باید در خاتمه تدریس ، خود را مهیای حضور در خیابان و مسافر کشی کند. وقتی فکر تأمین معیشت آموزگاران نبوده اند و نیستند و آنان را در کوچه پس کوچه های تورم و احتیاج تنها گذاشتند.
وقتی به دانش آموزان تفهیم کردیم آخر عاقبت درس خواندن مسافر کشی است. در این مقاله نمی توان یک دستگاه را متهم نمود بلکه جمیع دستگاه های بودجه بگیر فرهنگی مقصر هستند که دانش آموزان قلم به دست قمه به دست می شوند.
نگاه دوم : چند روز پیش داستان مرگ یک بانوی ایرانی در شیراز بر اثر سوء مصرف مواد مخدر تیتر رسانه‌ها شد. ساعت 23 روز چهارشنبه 19 دی ماه از تقاطع ملاصدرا به سمت تقاطع سینما سعدی قدم به قدم با کوله بران معتاد زن و مردی رو به رو می شویم که در زباله ها دنبال روزی می‌گردند.
در ظاهر همگی معتاد هستند و خیابان خواب، به نظر می‌رسد حضور این افراد خیابان خواب برای مردم و همچنین مسئولان شکلی عادی بخود گرفته است. مدیرکل بهزیستی استان هم در اظهارات اخیر خود توپ را در زمین شورای شهر گذشته انداخته است، چرا که اعضای شورای وقت در یک اقدام عجولانه و غیرکارشناسانه واحدهای نگهداری شبانه معتادان زن را تعطیل و تخریب کردند.
مدیرکل بهزیستی در آماری ضد و نقیض به تعداد بانوان معتاد شیرازی اشاره می‌کند و بر این باور است که اینان جمعیت قابل توجهی ندارند و از طرفی مراکزی برای جذب آنان وجود داشته که در جریان عدم هماهنگی ها تعطیل شده است .
نگاه سوم - یک دانش‌آموز شیرازی در حوزه ناحیه 3 آموزش و پرورش به ضربه چاقو در یک درگیری بیرون از مدرسه کشته می‌شود. مسئولان امر تاکید دارند این اتفاق خارج از مدرسه روی داده است.
به این نکته بی توجه هستیم که سن اعتیاد به مواد مخدر و مصرف الکل و سایر مخدرها کاهش یافته و به مدارس کشیده شده است . انکار آسیب‌ها بیهوده است. نفس آموزگاران ما در فشار و محاصره اقتصادی به شمارش افتاده است.
با این اوصاف باید منتظر شرایط سخت‌تری باشیم. چراکه روح نوجوانان ما درگیر آسیب های شدیدی است که بسیاری از آن حاصل تهاجم فرهنگی است . به فضای مجازی بی توجه نباشیم که البته هستیم . شاید همین روزها یک دانش آموز سلاح همراه خود به مدرسه ببرد و مانند آنچه در مدارس غرب اتفاق می افتد عمل کند.
بحران بی‌هویتی زمانی تشدید می‌شود که دانش آموزان ما به جای قلم ، قمه به دست می گیرند، بی هویتی که اجازه می دهد مصرف افیون به مدارس کشیده شود.
لمپنیسم پدیده ای خود ساخته است وقتی قرار است با بی توجهی کامل در شرایطی سخت و در جوار آسیب‌ها شب را صبح و صبح تا شب کنیم.
نگاه چهارم : همین چند روز پیش جوانی سوار مسافرکش شخصی می شود، هنگام رسیدن به مقصد و پیاده شدن از خودرو راننده را با نام و به حرمت گذشته استاد خطاب می کند ، راننده که دستپاچه می شود به مسافر جوان می گوید شما ...؟
و جوان در پاسخ می گوید قبلا من دانش آموز شما بودم و ای کاش آن سیلی را محکمتر زده بودید . جوان کرایه را داد و رفت و معلم پشت فرمان با بی حوصلگی گفت اصلاً به یاد نمی‌آورم .
سلسله تربیتی زنده یاد بهمن بیگی چه اشخاصی را تربیت کرد؟ چه میزان توجه ، اعتبار و زمان در اختیار این اراده بزرگ بود که در دورترین نقاط کشور، بزرگ مردان و بزرگ زنانی خلق شدند و به درجات عالی رسیدند و پس از بهمن بیگی ما چه کردیم؟
نسل پرورش یافته ما چگونه نسلی است که از قلم ، قمه ساخته است واکاوی این مهم ضرورت است، برای امنیت فردا و روزهای / پیش رو باید اندیشه ای کرد از جنس توجه.
منبع: روزنامه شیرازنوین
9873/ 2027