بزرگنمايي:

پیام فارس - روزنامه عصرمردم چاپ شیراز در شماره 6566 یادداشتی با عنوان "تفاوت کنفرانس ورشو و کنفرانس گوادلپ" منتشر کرده است.
در این یادداشت به قلم محمد عسلی صاحب امتیاز و مدیرمسئول این روزنامه آمده است: عجب زمانه‌ای است ظرف 40 سال در دنیا اتفاقاتی افتاده که آدم باید به عقل عقلا هم شک کند.
وقتی اکثریت قاطع مردم ایران فریاد زدند که ما شاه نمی‌خواهیم و برای راندن شاه از ایران در مقابل توپ و تانک و مسلسل سینه سپر کردند و شهدای پیشتازی را تقدیم انقلاب کردند هم شاه، هم آمریکا و هم اروپاییان به این نتیجه رسیدند که راهی جز خروج شاه از ایران نیست لذا در ژوئن 1979 و در محل گوادلپ رؤسای جمهور آمریکا، فرانسه، انگلیس و آلمان متحداً پذیرفتند که شاه ایران در وضعیتی قرار گرفته که قابل حمایت نیست و نمی‌توانند همانند گذشته او را به عنوان متحد و شریک خود در مسند شاهی ایران نگهدارند.
تیر خلاص را سولیوان سفیر آمریکا در کاخ سعدآباد به سمت شاه رها کرد و به وی نظر آمریکا را ابلاغ نمود که چاره‌ای جز فرار از ایران ندارد.
امام خمینی از فرانسه راهی ایران شد و دولت موقت را با نخست وزیری بازرگان تشکیل داد.
40 سال گذشت. در طول این 40 سال آمریکا و متحدانش وقتی کاملاً ناامید شدند که هیچ یک از فشارهای سیاسی، اقتصادی و جوسازی‌های منفی فرهنگی و اجتماعی آنان از طریق جنگ نظامی و رسانه‌ای کارساز نشده و دولت و ملت ایران تحریم‌های کمرشکن را یکی پس از دیگری دور زده و یا تحمل کرده‌اند راهی جز این ندیدند که نخست با دشمنان دیرینه و به اصطلاح ضد امپریالیست خود که همان سازمان منافقین در خارج از کشور است به عنوان محلل همراه شوند و با کمک‌های مالی و تدارکاتی آنها را ترغیب و تشویق به مقابله با جمهوری اسلامی ایران نمایند و دشمن آنها یعنی سلطنت‌طلب‌ها را هم در کنارشان قرار دهند تا دو گروه به اصطلاح اپوزسیون در مقابل ساختمان برگزاری جلسه مدعوین به کنفرانس ورشو دست به تظاهرات و مخالفت بزنند.
بر اساس خبر خبرگزاری‌های خارجی چون تعداد اندکی از این دو گروه کذایی برای یک نمایش مسخره کافی نبودند پرچم را به دست تعدادی از رومانیایی‌های اجیر شده با پول دادند تا در این تظاهرات شرکت کنند و پرچمی را به دست بگیرند که ندانند هویت و پیام آن چیست؟
و اما بعد:
کنفرانس ورشو در شرایطی تشکیل گردید که میلیون‌ها نفر در سراسر ایران با شرکت در راهپیمایی 22 بهمن ماه 97 چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را جشن گرفته و با صدای رسا که خبرگزاری‌های داخلی و خارجی آن را پوشش می‌دادند فریاد زدند استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی.
در واقع قبل از تشکیل کنفرانس گوادلپ مردم ایران با اکثریت قریب به اتفاق ضمن شرکت در تظاهرات و راهپیمایی‌های خونین فریاد می‌زدند ما شاه را نمی‌خواهیم و جمهوری اسلامی می‌خواهیم.
اما حضور میلیونی مردم ایران در سالگرد چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی در کنفرانس ورشو نادیده گرفته شد و به عکس کنفرانس گوادلپ عمل شد. یعنی خواست آمریکا و متحدانش خواست مردم ایران نبود. بلکه خواست خودشان برای مخالفت با نظام جمهوری اسلامی بود. هر چند پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا روباه صفت در سخنرانی‌اش اعلام نمود آمریکا قاطعانه پشت ملت ایران ایستاده است اما نگفت کدام ملت ایران؟ ملت ایرانی که 40 سال است فریاد می‌زند مرگ بر آمریکا یا همان چند نفر فراریانی که علی‌رغم ادعای اهداف ضد امپریالیستی‌شان به دامن آمریکا افتاده و به قول رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران به پای‌بوسی پنجه‌های گرگ رفته‌اند. این قسم ترامپ و پمپئو را امروز تمامی مردم جهان از شبکه‌های تلویزیونی و رسانه‌ای دیده‌اند.
و اما بعدتر:
مردم فهیم، هوشمند، مؤمن، شجاع و قهرمان ایران زمین به راستی دریافته‌اند که گره تمامی بندهای بسته توسط آمریکای جهانخوار بر دست و پای مردم ایران صرفاً به یک علت است و آن اینکه آمریکا می‌خواهد دولت و مردم ایران تسلیم خواسته‌های استعماری و استثماری آنان شوند.
آمریکا می‌خواهد ما کشوری باشیم شبیه عربستان و امارات که سرنوشت و قدرت اراده ما توسط دولتمردانش محدود و دستوری شود.
چه کنیم و چه نکنیم!
بگذاریم ملت‌های مظلوم فلسطین، سوریه، یمن، عراق و افغانستان زیر چکمه‌های نظامیان آنان له شوند و آبرو و اموالشان به تارج رود. بگذاریم در کشور ایران تاخت و تاز کنند و حیثیت و ناموس و هویت و فرهنگ ما را به سخره بگیرند.
بگذاریم بیایند برای ما برنامه‌ریزی اقتصادی بکنند تا دلمان خوش باشد که تحریم نیستیم به بهای آنکه اربابمان شوند. غافل از آنکه آنها هنوز ایران و ایرانی را نشناخته‌اند.
هویت و فرهنگ ایرانی و حمیت و غیرت دینی و مذهبی آنان سرمایه‌ای است که بالقوه و بالفعل توان مقابله با هر قدرت استعماری دارد و این را تاریخ به اثبات رسانده است عمر دولت‌های عربستان، امارات، کویت، قطر، عراق و سایر کشورهای منطقه به بعد از سقوط دولت عثمانی و تفکیک سرزمین آنها می‌رسد.
اما ایران امروز وارث یک نام، یک سرزمین و یک ملت اصیل است که هزاران سال تاریخ تمدن دارد و از همان آغاز پیدایش از تقسیم هیچ کشوری بنا نشده است. بلکه خود امپراطوری‌های بزرگی تشکیل داده و با امپراطوری‌های قدرقدرتی جنگیده و پیروز هم شده است آن روزها از یک باور دینی و مذهبی قوی و روزآمد مانند اسلام هم بهره نمی‌برده هر چند مردم ایران از همان آغاز حیات موحد و خداشناس و خداجو بوده‌اند.
آمریکا، اسرائیل و حتی کشورهای منطقه می‌دانند که اگر جنگ دیگری به ایران تحمیل شود، تمامی تأسیسات صنعتی و نفتی در منطقه نابود می‌شوند زیرا همه در تیررس موشک‌های ایران قرار دارند.
و اسرائیل نیز هدف آغازین حملات چهارجانبه ایران، سوریه، حزب‌ا… و فلسطین خواهد شد و قطعاً چیزی از آن باقی نخواهد ماند جز سرزمینی سوخته حتی اگر مسلح به هر تعداد بمب اتم باشد. اروپاییان هم اولین بازنده جنگ دیگر خلیج فارس خواهند بود زیرا دستشان از منابع نفتی و بازرگانی منطقه کوتاه می‌شود.
و این روس‌ها و چینی‌ها هستند که جنگ تحمیلی دیگری در خلیج فارس برایشان منافع دارد.
آمریکا هم بازنده جنگ خواهد بود زیرا اگر در جنگ شرکت کند خسارت‌های بسیار می‌بیند و اگر شرکت نکند باید شاهد شکست قطعی متحدانش در منطقه باشد پس گزینه جنگ از روی میز مدت‌هاست به زیر میز رفته و این تهدیدها برای باج خواهی است. ملت ایران هوشیارتر و بیدارتر از آنند که فریب آمریکا بخورند.
آمریکایی‌ها دستشان برای مسلمانان وقتی رو شد که قذافی را تشویق به مذاکره و پایین کشیدن از برنامه‌های موشکی و تسلیحاتی‌اش کردند و وقتی تسلیم شد حملاتشان را برای تصرف چاه‌های نفت سبز آن کشور به بهانه دفاع از حقوق بشر و مقابله با دیکتاتوری شروع کردند و نهایتاً لیبی را همانند عراق و افغانستان و سوریه و یمن به خاک سیاه نشاندند.
مردم ما از این ترفندها به خوبی آگاهی دارند و گول نمی‌خورند حتی اگر گوشت هم پیدا نشود.
منبع: روزنامه عصرمردم
2027