بزرگنمايي:

پیام فارس - نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی اعتقاد دارد که امروز نبود فضای گفت و گو در کشور رنج برده‌ایم و همین دلیل تبدیل بسیاری از راهکارهای ارائه شده در زمینه‌های مختلف به مسائلی امنیتی بوده است.
  فرج الله رجبی،  در مراسم اختتامیه پنجمین کارگاه مسابقه قوام الدین شیرازی، گفت: پیش از این رویداد، مراسم بزرگداشت روز معمار بیشتر یک شواف تبلیغاتی برای نمایش لباس و نوع پوشش و رفتارهای خاص بود.
وی با بیان اینکه رویداد قوام الدین موجب معرفی معماری در قالب یک رفتار تاثیرگذار شده است، گفت: معماری در واقع نوآوری، خلاقیت و ابداع و داشتن نگاهی ویژه به اطراف و تجسم آن نیازها و مسائلی است که دیگران شاید نمی بینند یا نمی دانند، است.
رجبی با تصریح اینکه امروز به برگزاری رویداد قوام الدین در شیراز، مباهات می کند، گفت: امروز به باور همه صاحب نظران در شیراز، از فقدان فضاهای شهری مناسب رنج می بریم، فضایی که شهروندان از هر سطح و سنخی با هم مواجه شده و فارغ از تمام مسائل گفت و گو داشته باشند.
رئیس سازمان نظام مهندسی کشور، گفت: در یک هفته ای که کارگاه مسابقه قوام الدین در شیراز اجرایی شده بود، شاهد ایجاد یک فضای شهری بودیم که امکان مواجهه چهره به چهره بین تمام افراد و انجام گفت و گو، فراهم شد.
رجبی تصریح کرد که اگر قرار است رویدادی نظیر قوام الدین به یک جریان تبدیل شده و منجر به ایجاد فضاهای مناسب شهری برای گفت و گو بشود، باید از شیراز آغاز شده و تسری یابد.
رئیس سازمان نظام مهندسی کشور با تاکید بر اینکه نباید به آنچه انجام شد، راضی بود، گفت: ما البته نمی دانیم در سال های آینده شهردار شیراز کیست و چه مواجهه ای با این کارگاه مسابقه دارد، بنابراین تبدیل آن به یک رویداد و تسری آن به سایر نقاط استان فارس و در نهایت ایران، یک ضرورت محسوب می شود.
او یکی از مشکلات امروز را نبود فضای گفت و گو دانست و با تاکید براینکه دلیل تبدیل بسیاری از فعالیت‌ها و راهکارهای فرهنگی، هنری، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی به مسائل امنیتی، همین موضوع است، خاطرنشان کرد که باید رویداد قوام الدین را به عنوان ایجاد کننده یک فضای گفت و گو، نگاه داشته و تقویت کرد.
رجبی گفت: ایجاد فضای گفت و گو را از مبحث معماری که نسبت به مسائل سیاسی و زیست محیطی و اجتماعی، کم دردسرتر است آغاز کرده ایم و حالا باید به دنبال جایی باشیم که به شکل برنامه ریزی شده و هفتگی با طیب خاطر به گفت و گو بپردازیم.
او با بیان اینکه آنچه بزرگان و سیاسیون قادر به انجام آن نبوده اند، در رویداد قوام الدین و از قاعده جامعه شروع شده است، گفت: امروز در همه زمینه ها و در عالم سیاست، اقتصاد، ورزش و ... دهان هایی باز می شود که صلاحیت ندارند، اما در یک حوزه تخصصی نظیر معماری، امکان باز شدن همه دهان ها وجود ندارد.
رجبی در بخش دیگری از سخنانش گفت: سیل سعدی آمد و رفت، اقداماتی هم انجام شد، اما نباید بگذاریم که سعدی فراموش شود، می توان با یک کار بایسته و دسته جمعی و اشتراک مساعی، کاری در خور انجام داد.
نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی، از شهردار شیراز درخواست کرد که مبلغی را برای این امر اختصاص دهد تا در یک دوره زمانی مشخص، اقداماتی در راستای ایجاد فضای مناسب برای فراموش نشدن سعدی و نیازهای آن انجام داد.
او گفت: سیلی آمد و بنیان خیلی ها را کند و رفت، کاری نداریم که ظرف مدت 24 ساعت نشستیم صورتجلسه ای را تهیه و چند نفر را فارغ از اینکه تقصیری داشته باشند یا نه، مقصر دانستیم و بلند شدیم.
رجبی با بیان اینکه در فرهنگ دینی ما مسلمانان بر پنهان ماندن اقدامات خوب و نیک تاکید شده است، گفت: در فرهنگ غالب شده این موضوع مد نظر است که هنگام رخدادی نظیر سیل باید چکمه بپوشیم و کاپشن به تن کرده و چند عکس بگیریم و در فضای مجازی منتشر کنیم و بگوییم ما هستیم!!
نماینده مردم شیراز در مجلس گفت: به نظر من امروز باید نشان داد که ما در سیل هستیم، زمانیکه باید مشکلات را سر و سامان داد و راهکاری برای حل مسائل یافت، زمانی که به گفت و گو نیاز داریم.
رجبی همچنین به شدت از اینکه در رویداد تخصصی قوام الدین، سازمان ها، نهادها و تشکل هایی نظیر دانشکده معماری، سازمان نظام مهندسی و بخش معماری اداره کل راه و شهرسازی، حضور نداشتند، گلایه کرد.
او گفت: یکی از دوستان نظام مهندسی فارس می گفت رای گیری کردیم، رای نیاورد!؟ باید بدانیم که اولین ماموریت نظام مهندسی، اعتلای معماری است.
رجبی خطاب با غائبان بزرگ این رویداد گفت: باید از تنگ نظری و کوتاه بینی، پرهیز کرد و متوجه بود که عنصر اصلی این جریان، جوانان به عنوان منابع قوی و مطمئن و پایدار، هستند، منابعی که تمام نمی شود، من و شما باشیم یا نباشیم، رویداد قوام الدین برگزار خواهد شد.
  غیبت سازمان نظام مهندسی فارس به عنوان متولی اصلی مبحث معماری، در رویداد قوام الدین و همچنین همراهی نکردن دانشکده معماری شیراز، به عنوان بخش علمی و تاثیرگذار این جریان، انتقادهای بسیاری را متوجه این دو بخش کرده است.