چاپ

پیام فارس - به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، برخورد مردم با این طلبه مرا شگفت زده می‌کرد، کسبه ای که با دیدنش با شوق به استقبالش می‌آمدند، بوق موتورسوار جوانی که با ظاهری داش مشتی از آن طرف خیابان گفت: مخلصیم حاج آقا، و یکی از اهل محل که می‌گفت دلش برای حاج آقا یه ذره شده است.
تعجبم از احترامی که به او میگذاشتند نبود، بلکه از محبتی بود که از چشم اهالی محل و کسبه، نسبت به امام جماعت مسجدشان موج می‌زد، محبت‌هایی که واقعی و برآمده از عمق جان بود.
همه اهل محل را میشناخت، نه فقط با اسم، انگار سالها رفیق بودند، زندگی نامه اهل محل دستش بود، مشکلاتشان، دردهایشان، نوع فکرشان و ... همه را میدانست، معلوم بود ساعت ها همزبان و همدل مردم شده است.
سوال بزرگی که ذهنم را درگیر کرد این بود که چگونه؟
حجت الاسلام ولی کوهی طلبه ای است که دو سه سالی می‌شود در مسجد امام هادی (ع) در محله کشتارگاه ارومیه مشغول تبلیغ است.
کارهای زیادی به برکت حضورش در این مدت صورت گرفته، تاسیس صندوق قرض الحسنه، ایجاد نمایندگی کمیته امداد در مسجد، چند برابر شدن نمازگزاران مسجد، تشکیل گروه‌های جهادی، حل برخی مشکلات عمرانی محله، ایجاد مرکز مشاوره سلامت و اعتیاد، و تحصیل، جمع آوری مراکزی که با شأن محله و شرع همخوانی نداشت، دعوت از مسئولین استانی و شهری برای شنیدن مشکلات مردم، همکاری با پاسگاه و دفاتر تسهیلگری، ایجاد وحدت بین مساجد و هیئت های محله و... از جمله بخشی از این اقدامات بود.
قرارمان در مسجد بود. اما طبق عادت حاج آقا با فاصله از مسجد پیاده راه افتاده بودیم تا بین راه حال و احوالی از اعضا محل بپرسد. هر چند که ما بیشتر از حاج آقا مشتاق بودیم ببینیم این رابطه قلبی ظهور و بروزش چطور است.
قدم به قدم همراه حاج آقا کوهی در محله به راه افتادیم؛ محله را به ما نشان میداد، و از هرجای این محله یک ماجرا تعریف میکرد حتی چایخانه محله! می گفت قبل از کرونا هر هفته در این چایخانه که اکثر بازاریهای محله جمع می شدند درس مکاسب می‌گفتم و بسیار مورد استقبال قرار می گرفت.
از او درباره رمز و راز این موفقیت‌ها پرسیدیم، اگرچه او خودش را فقط عضوی از مسجد می‌دانست و بعد از مصاحبه هم تاکید داشت که نقش هیات امنای مسجد را پر رنگ نشان دهیم اما قلب تپنده ماجرا خود او بود و عنایتی که به خودش شده بود تا بتواند چنین موثر باشد.
صحبت‌های اهل محله درباره حجت الاسلام کوهی به مسجد که رسیدیم اولین چیزی که حاج آقا گفت در مورد مراسم مسجد بود و گفت: قبلا در ایام و مناسبت ها برای نماز یا سخنرانی توفیق حضور در این مسجد را داشتم اما تابستان سال 96 بود که برای تبلیغ به این محله و مسجد آمدم و ماندگار شدم.
اولین کاری که در هنگام آغاز تبلیغ انجام دادم همدل کردن ارکان داخل مسجد بود از نمازگزاران گرفته تا هیئت امنا. چرا که اگر آنها همراه باشند کار کردن بسیار آسان‌ است.
الحمدلله در مسجد ما هم پایگاه، هم هیات، هم مرکز سلامت و مرکز نیکوکاری و واحد خواهران فعال است،به لطف خدا با این مراکز یک ستاد واحد تشکیل دادیم به نام ستاد هماهنگی مسجد و همه این مراکز هرکدام کاری انجام میدهیم به نام ستاد هماهنگی مسجد است یعنی همه برای مسجد یک دل شدیم.
پرسیدیم تاثیر این اقدامات روی محل چه بود؟ گفت: بعد از همراهی ارکان داخل مسجد این انسجام و وحدت به محله هم منتقل شد، برای هماهنگی و انسجام بیشتر ارکان محله، بنده با تک تک روحانیون مساجد محله دیدار داشتم رفتم پشت سرشان نماز خواندم و ساعت‌ها درباره مشکلات فرهنگی محله صحبت کردیم.
حاصل این رفت و آمد ها و صحبت‌ها ایجاد یک وحدت بین مساجد و هیات‌های محله بود که نمودش را در مراسم مختلف به خصوص در محرم با ایجاد یک هیات منسجم از هر سه مسجد دیدیم.