چاپ

پیام فارس- رضا بهبودی با اشاره به جایگاه استراتژیک ایران در منطقه و زیست در جغرافیایی که بحران‌های متعدد را در دوره‌های مختلف پشت سر می‌گذارد، افزود:در چنین فضایی، فعال هنری به جای اینکه بیشتر به دغدغه‌های زیباشناختی یا معرفت‌جویانه بیندیشد در پی ابزاری کردن هنر خود است تا از آن له یا علیه یک جریان بهره جوید و این موضوع همواره با افت و خیز‌ها یا موافقت و مخالفت‌هایی رو به رو بوده است.
وی گفت: از هنر متعهد گرفته تا اندیشه‌های هنر برای هنر تا هنر آوانگارد یا تئاترهای تجربه‌گرا،همه و همه چالش‌ها و کاوش‌هایی بوده که امروز دوران آزمون و خطایش به سر رسیده است.
رضا بهبودی با بازی در نمایش ماجرای مترانپاژ، تازه ‌ترین اثر گروه لیو به کارگردانی حسن معجونی از پنجم تا 12 آذرماه میهمان شیرازی‌ها بود.
این بازیگر تئاتر و سینما در حاشیه آخرین اجرای این گروه درباره لذت تئاتر، فرهنگ‌ سازی، کمپین تماشای تئاتر با گوشی خاموش و وضعیت روز تئاتر ایران سخن گفت.
از دیدگاه او مولفه‌های فرهنگ، امروز در وضعیتی ناگوار است زیرا تیراژ کتاب به 500 نسخه رسیده، سینما به کمدی سخیف محدود شده و فیلمی که مطلبی انتقادی دارد خاموش است.
او معتقد است: انگار ` ول‌ شدگی فرهنگی` به وجود آمده که نمودش را می‌توان در عدم درک موقعیت‌ها و رعایت‌ نکردن آداب دانست.
بهبودی بازیگری رودسری است که تحصیلات آکادمیکش را در رشته کارگردانی تئاتر از دانشکده سینماتئاتر به انجام رسانده است. او از سال 1376 با بازی در نمایش بینوایان بهروز غریب ‌پور در هیات هنرمندی حرفه‌ای وارد عرصه نمایش شد و تا امروز در آثار بسیاری در تئاتر، سینما و تلویزیون به ایفای نقش پرداخته است.
او در پاسخ به اینکه تئاتر با گستردگی دنیایش چه مفهومی دارد، علاقه به هنر نمایش را برآمده از حس لذت‌ جویی انسان دانست و گفت: فعالیت هنری لذتی غریب و استثنایی در پی دارد که از شناخت و نوع فعالیتی ناشی می‌شود که در این عرصه صورت می‌ گیرد و اگر اصل را بر لذت جویی بگذاریم که در هر موجود زنده‌ای وجود دارد، در هنر این لذت جویی جنبه زیباشناختی می‌یابد و این زیباشناسی مترادف است با حقیقت‌ جویی، زیباجویی و طبعاً معرفت شناسی.
بهبودی ادامه داد: همه این‌ها در اصل جدایی‌ ناپذیرند اما چنانچه صرفا دچار لذت‌های حقیر یا دم دستی شویم یا از منظری دیگر، به آن بی توجه باشیم، به عنصر معرفت و شناخت که حاصل جست و جوی ما در هنر است نخواهیم رسید و رخداد هنری، از غنای ویژه‌ای برخوردار نمی‌شود بلکه به حرفه‌ای بدل می‌شود که صرفا باید دغدغه‌های مادی را پی بگیرد.
بازیگر فیلم سینمایی سرو زیر آب، هنر نمایش غربی و نه سنتی را محصولی تازه‌ وارد به فرهنگ ایران دانست و آشنایی‌های اولیه با این هنر را نتیجه ارائه متون خارجی، ترجمه‌های ایرانیزه ‌شده و بعد کم کم ظهور افرادی همچون عبدالحسین نوشین، مصطفی اسکویی، شاهین سرکیسیان و حمید سمندریان دانست.

** بودجه‌های نامطمئن در تئاتر
این هنرمند با انتقاد از آنچه کمبود منابع حمایتی در عرصه تئاتر نامید، گفت:اختصاص بودجه‌هایی که گاه هست و گاه نیست موجب شده همیشه در شرایطی نامطمئن به سر بریم و این وضعیت چه در دوره‌ای که تئاتر دولتی بود و چه زمانی که خصولتی(خصوصی دولتی ) بود و چه امروز که درلغت خصوصی است، جز بحران برای اهالی دست‌ اندرکار چیزی در بر نداشته است.
او افزون بر بحران‌های مالی به برقرار بودن محدودیت ها نیز اشاره کرد و یکی دیگر از مشکلات اساسی حوزه فرهنگی را بحران‌های ناشی از مدرنیسم دانست.
بهبودی با بیان اینکه ورود محصولات مدرن بدون اندیشه و فرهنگی که لازمه استفاده از آن است، با گسترش شبکه‌های مجازی در جهان سوم بحران‌هایی را رقم زده است، گفت: این هجوم باعث شده مخاطب، با فرهنگِ تلگرام و اینستاگرام و تلویزیون‌های ماهواره‌ای به تماشای تئاتری بیاید که برای دیدن آن به‌ درستی آموزش ندیده و آداب را نیاموخته است.
این بازیگر تئاتر ادامه داد: از سوی دیگر، برخی بازیگران نیز به دلیل مسائل مالی به سراغ سریال‌ها یا تئاتر‌های پرفروش می‌روند و همه اینها موجب می‌شود که عنصر اندیشه، لذت‌ جویی زیباشناسانه یا جست ‌‌ و‌جو در تئاتر فراموش شود و با بحران نبود کاوش‌های اصیل هنری رو به رو شویم.

** انتخاب های بازیگر
بازیگر سریال روز‌های قریب عنوان کرد:آگاهانه نمی‌ خواهم وارد حوزه‌هایی دیگر همچون تلویزیون شوم و در طول همه این سالها جز 5 بار، آن هم با انتخاب، وارد تلویزیون نشده‌ام؛ افزون بر این در سینما نیز انتخاب‌هایی محدود داشته ‌ام و باوجود پیشنهادهای بسیار، چند کار را گزیده کردم و بیشتر همت خود را برای تئاتر صرف کردم.
بهبودی گفت: چرا که در هنر نمایش جست و جوی بهتر، لذت بیشتر و خلاقیت فزون‌ تری وجود دارد و همه اینها موجب شده با اندکش بسازیم و سودای دیگری در سر نداشته باشیم.

** با گوشی خاموش تئاتر ببینیم
وی که پیشگام پویشی با عنوان ` با گوشی خاموش تئاتر ببینیم` است،با تاکید بر اینکه تاریکی در تئاتر همچون سکوت در موسیقی جزئی از رخداد درام و عنصری طراحی شده است گفت:تماشای تئاتر با موبایل روشن، اجرا را نابود می‌کند، زمینه تاریکی صحنه را از بین می‌برد و از همه مهم‌ تر توهینی به گروه بازیگر و دیگر مخاطبانی است که برای دیدن نمایش و لذت بردن از آن به سالن آمده‌اند.
بهبودی با بیان اینکه اگر مخاطبی نمایشی را دوست ندارد می‌تواند آن را به گونه‌های مختلف اعلام کند و حتی وجه آن را دریافت کند، گفت: صدها مورد غیرفرهنگی در طول سال‌ها در تماشای تئاتر رخ داده است که استفاده از تلفن همراه تنها مصداقی از این بی اخلاقی گسترده‌ای است که برای رفع آن به آموزش نیاز است.

** اخلاق باید حاکم باشد
این هنرمند عرصه نمایش جایگاه آموزش آداب تماشای تئاتر و در دیدی کلی‌تر پرداختن به هنر را معطوف به مدرسه دانست و افزود: اگر آن همتی که سال‌ها پیش در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و مدارس بود و اهمیتی که به هنر داده می شد، ادامه می یافت، دچار این بحران‌های عدیده در زمینه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی نمی‌شدیم.
او راهکار بهبود این وضعیت را آسیب‌شناسی بحران‌های حوزه هنر توسط نهادها و مسئولان فرهنگی خواند و بیان کرد: جز این‌ها بخشی از بودجه‌های فرهنگی باید به مسئولیت‌پذیری در قبال اخلاق و رفتار و منش اجتماعی در حوزه هنر اختصاص یابد و تنها نباید در راه برگزاری صرف جشنواره‌ها یا بازبینی و ممیزی نمایش‌ها به کار گرفته شود.
او با اشاره به اینکه برخی مدیران سالن‌های تئاتر حاضر نشده‌اند پوستر پویش با گوشی خاموش تئاتر ببینیم را در سالن نصب کنند و این موضوع را خارج از اولویت‌های کاریشان عنوان کردند، این را نمونه ای از اوضاعی نگران کننده و نا امید کننده توصیف کرد.

** شکوفایی هنر در شهر هنر
بازیگر فیلم های سینمایی اکسیدان و عصبانی نیستم در بخش دیگری از سخنانش فضای فرهنگی شیراز را خوشایند توصیف کرد و بیان داشت: برخی احترام‌ها و مراودات زیبا همچنان در کلام مردم این شهر جاری است که جای خالی آن‌ها در گفت‌ و‌گو‌های روزمره‌مان احساس می‌شود.
این هنرمند تئاتر با ابراز خرسندی از ایجاد سالن‌های جدید نمایش و افزایش سالن‌های سینمایی و فضای فرهنگی در شیراز گفت: فعالیت‌های فرهنگی در این شهر رونق گرفته و امروز می‌توانیم نمایش‌هایمان را در دیگر شهر‌ها نیز اجرا کنیم و به رغم مشکلات بایستیم و راهمان را ادامه دهیم.