پیام فارس -

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، در یکی از محله‌های قدیمی شیراز، آنجا که بسیاری از بزرگان در دارالسلام آرمیده‌اند؛ بقعه‌ای زیبا و سرشاز از عظمت وجود دارد که برخی آن را متعلق به فرزند امام کاظم(ع) می‌دانند و روایت شده که امام(ع) وی را سخی ترین، شجاع ترین و عابدترین فرزندان خود بعد از امام رضا(ع) می‌دانست.
بنابر اسناد تاریخی، حضرت امامزاده ابراهیم(ع) پس از اخذ امان نامه به دنبال قیامش بر علیه مامون به گسترش معارف اهل بیت(ع) همت گمارد، اما زمانی که برادر بزرگوارشان حضرت علی بن موسی الرضا(ع) توسط مامون به شهادت رسید؛ علیه مامون دست به قیام زد ولی متاسفانه قیامشان به موفقیت نینجامید.
چون فرزندان امامزاده ابراهیم(ع) از صاحب منصبان بودند، برای وی امان نامه ای گرفتند و حضرت رهسپار شیراز شد و در این شهر اقامت گزید.
مأمون از محبوبیت و نفوذ وی در میان مردم هراس داشت، بنابراین به وسیله سم ایشان را به شهادت رساند.
در کتاب تذکره دلگشا آمده: و از جمله بقاع، بقعه امامزاده ابراهیم است که حال، قریب به دروازه شاه داعی الی الله واقع است و جمعی آن حضرت را ولد صلب امام موسی کاظم (علیه السلام) می دانند و اما آنچه از قول ارباب رجال مشخص می شود، آن است که ابراهیم بن موسی (علیه السلام) به امر محمد بن محمد بن زید بن علی (علیه السلام) به حکومت یمن در عند مأمون عباسی مشغول بود و لیکن حقیر را به آن بزرگوار کمال اعتقاد است و ظن حقیر چنان است که جناب ایشان از اولاد امام موسی کاظم (علیه السلام) است.
مؤلف کتاب بدایع الانساب درمورد ایشان می‌نویسد: ابراهیم در شهر شیراز بقعه دارد. در آثار العجم نوشته از سادات موسوی است.
مرحوم شیخ ذبیح الله محلاتی نیز می گوید: قبر ابراهیم که بنا به گفته فرصت شیرازی در کتاب آثار العجم از اعقاب حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) به شمار می رود در شیراز است.
مؤلف در ادامه می‌نویسد: بعید به نظر می رسد که ابراهیم پسر بی واسطه امام موسی کاظم (علیه السلام) باشد، زیرا ابراهیم اکبر پسر موسی (علیه السلام) در مقابر قریش دفن شده است. و اما ابراهیم مرتضی اصغربن امام موسی (علیه السلام) کنار قبرامام حسین بن علی بن أبن طالب (علیه السلام) مدفون است.
این ابراهیم (که قبرش در لب آب شیرازاست) پسر موسی بن ابراهیم بن امام کاظم (علیه السلام) می باشد و دو واسطه افتاده است، به همین سبب بعضی پنداشته اند که قبر او در شیراز است. 
با توجه به مطالب مذکور، اتفاق نظر محققین براین است که ابراهیم بن موسی (علیه السلام) در این بقعه مدفون نبوده است.
از گفتار علمای بزرگ انساب به این نتیجه می‌رسیم که شخصیت مدفون در این بقعه، سیدجلیل القدر امامزاده عظیم الشأن ابواسحاق ابراهیم بن الحسین بن علی بن محسن بن ابراهیم بن موسی بن ابراهیم الاصغربن امام موسی کاظم (علیه السلام) است که بزرگتری سادات شیراز و تمام متصرفات عضدالدوله دیلمی را در قرن چهارم هجری به عهده داشته و این منصب پس از وفات وی در دهه آخر همین قرن به فرزندان او رسیده است.
بر اساس آنچه که در گفتار نسب شناسان مشهور است، سیدابراهیم علاوه بر سیادت، پسرعموی سیدرضی و سیدمرتضی، نقیب النقبای بغداد نیز بوده و به علم و تقوی، حلم وعمل، بزرگی و بزرگواری و بزرگ خاندان موسوی شیراز به شمار می آمده است.

بقعه امامزاده ابراهیم دارای بنایی شامل حرم، دو صحن و رواق است، در حیاط جنوبی، در سمت شرق و غرب، طاق نماهایی است که با نصب درب، آن ها را به شکل اتاق یا آرامگاه خصوصی درآورده اند.
بنای اصلی آن در زمان فتحعلی شاه قاجار در سال 1269 هجری قمری در اثر زلزله تخریب شد که به وسیله میرزا نعمیم لشکر نویس پسر زکی خان سردار بازسازی گردید. 
حرم دارای چهارشاه نشین اصلی است که مرقد مطهر در شاه نشین جنوبی قرار گرفته است، دیوارهای داخلی حرم آئینه کاری شده که سقف بالای ضریح مزین به آیینه مقرنس است..
از هنرهای قابل توجه کاشی هفت رنگ شرق حیاط شمالی می باشد که صحنه هایی از عاشورا و معاد را به تصویر کشیده است.
دیوار شمالی ساختمان حرم به سمت حیاط، حیاط هلالی بزرگی دارد که صحنه هایی زیبا از روز قیامت و عاشورا با کاشی هفت رنگ بر آن نقش بسته است.
در سمت راست هلالی تصویر امام موسی بن جعفر (علیه السلام) در زنجیر و غل زندان مأمون با ظرفی از انگور سمی کشیده شده و در سمت چپ امام رضا (علیه السلام) را در کاخ هارون نشان می دهد که خوشه ای انگور سمی به حضرتش تعارف می کند.
دو گلدسته قدیمی با قامتی بلند و زیبا فضای ملکوتی حرم مطهر را زینت بخشیده اند، در فرعی ورودی بقعه از چوب ساخته شده است، سر در اصلی جنوبی بقعه به طرز زیبایی کاشی کاری گردیده و در قدیمی ورودی آن از چوب ساخته شده است.
حیاط آرامگاه مستطیل شکل و با درختان کاج و نارنج تزیین یافته است و تالاری با دو ستون و چند حجره دارد.
بقعه امامزاده ابراهیم (علیه السلام) در بلوار سیبویه، نزدیک میدان شاهزاده قاسم و در محله لب آب و نزدیک قبرستان تاریخی دارالسلام واقع شده است.
این محل یکی از زیباترین آثار تاریخی مذهبی شیراز و از ظرفیت‌های مهم گردشگری مذهبی موجود در این شهر می‌باشد.
انتهای پیام/ن