چاپ

پیام فارس - نقش امام هادی(ع) در صیانت از مکتب در شرایطی دشوار بسیار قابل تأمل است. آن حضرت از دین خاتم در برابر آسیب‌های کفر و شرک و تحریف و غلو و... جلوگیری نموده و از فروپاشی امت به مفهوم گسترده آن جلوگیری کرد.
امام هادی(ع) از بدو مسئولیت رهبری مسلمانان ضمن حراست از اصالت‌های رسالت محمدی(ص) با برنامه‌ریزی درازمدت به ترویج ارجمندی‌های مکتب پرداخت و جمعیت‌های بسیاری را از خطر انحراف و گمراهی نجات داد.
از جمله ویژگی‌های دوران زندگی امام هادی(ع) نزدیک بودن دوران غیبت است.
این موضوع که در مجموعه تعالیم اسلامی از اهمیت زیادی برخوردار است، لازمه‌اش، مقدمات و آماده‌سازی جمع‌های باورمند، برای ورود بدان بود، دوره‌ای که مشابه تاریخی نداشت و ممکن بود پیروان را با پرسش‌های بی‌پاسخ روبه‌رو کرده در نتیجه به بی‌راهه‌های انحراف سوق دهد.
عباسیان که اخبار عصر غیبت را شنیده و زمان آن را نزدیک می‌دانستند آن حضرت را با اجبار از مدینه به سامرا برده و در محیطی نظامی (عسکری) و در محاصره نظامیان سکنی داده و تحت مراقبت شبانه‌روزی درآوردند.
در چنین وضعیتی امام هادی(ع) به‌رغم محدودیت‌ها و سخت‌گیری‌ها، به مسئولیت مرجع فکری و معنوی خویش نسبت به مردم عمل کرده و در دو سطح مردم عادی و نخبگان نقش‌آفرینی کرد.
آن حضرت با ایجاد و تقویت شبکه «مرجعیت صالح» و ترسیم خط رسالت از طریق آنان، ضمن جا انداختن موضوع غیبت پیروان مکتب اهل بیت(ع) را به ارتباط مع‌الواسطه با پیشوای دینی و از طریق فقیهان و عالمان صالح عادت داد، همچنین توانست تا حدود زیادی محدودیت‌ها را بلا‌اثر کرده و اهتمام بیشتری را صرف تبیین وظیفه پیروان در عصر غیبت کند.
عباسیان که از هر وسیله‌ای برای دور نگه‌داشتن امام هادی(ع) از پیروانش استفاده می‌کردند، وقتی به جایگاه و نفوذ آن حضرت در میان افراد عادی جامعه پی بردند، ابتدا به شیوه موازی‌سازی به ترویج شخصیت‌ها و چهره‌های به‌ظاهر موجه و مقدس پرداخته و آنان را در برابر اهل‌بیت قرار دادند تا ضمن کاستن از نفوذ آن حضرت در فهم دین مشکل ایجاد کنند و با این شیوه میان اجتماع مسلمین علی‌الخصوص پیروان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) ایجاد تفرقه و تشتت نمایند و افکار عمومی را به اقطاب مختلف سوق دهند. اما با تلاش امام هادی(ع) این خدعه راه به جایی نبرده و جریان اصلی و اصیل مکتب به مسیر تاریخی خود راه یافت و به نسل‌های بعدی رسید. عباسیان که خود را در نتیجه‌گیری از تلاش‌هایشان ناکام می‌دیدند، سرانجام دست به جنایت برده و امام هادی(ع) در سوم رجب سال 254هجری قمری را مسموم و به شهادت رساندند. شهادت مظلومانه امام هادی(ع) تسلیت باد.